خشونت ها در کویته؛ وجدان های حقوق بشری کجایند؟

هادی صادقی

موج تازه ای از خشونت های مذهبی پاکستان را فراگرفته است. در سه چهار روز اخیر چندین بار مردمان بی گناه شیعه و هزاره در شهر کویته از سوی افراد ناشناس مربوط سپاه صحابه و لشکر جنگوی مورد حمله قرار گرفته و تاکنون نزدیک بیست تن کشته و زخمی شده اند. در آخرین مورد روز پنجشنه در نتیجه تیراندازی افراد ناشناس بالای موتر حامل افراد ملکی شش تن کشته و چهارتن دیگر زخمی شدند. هم اکنون اوضاع امنیتی در شهر کویته به شدت متشنج بوده و مردم در اعتراض به این رویداد ها به جاده ها برآمده و راه ها را مسدود کرده اند. قبل از این نیز شاهد موجی از کشتار بیرحمانه مردم هزاره در شهر کویته پاکستان بودیم. در برجسته ترین مورد نزدیک به پنجاه تن از مردم شیعه و هزاره در نتیجه دو رویداد تروریستی جداگانه کشته و چندین تن زخمی گردیدند. مسئولیت تمامی این رویداد ها را لشکر جنگهوی و سپاه صحابه به دوش گرفته است.

اندیشه افراطی گری و تکفیری که یک قرن پیش در جزیره العرب پایه گذاری گردید و سپس با پشتوانه دالرهای نفتی برخی کشورهای عربی گسترش یافت اکنون به چالشی برای مسلمانان در کشورهای مختلف تبدیل شده است. متأسفانه پاکستان به دلایل مختلف مورد توجه مبلغان این اندیشه قرار گرفته و با توجه به زمینه های نژادی و مذهبی مختلف، بستر مناسبی را برای رشد اندیشه تکفیری فراهم کرده است. اندیشه وهابیت و گروه های بنیادگرای مذهبی که طی سه دهه اخیر در این کشور رشد و نموی زیادی داشته است، بارها باعث رویداد های تروریستی و کشتار بیرحمانه مردم بی گناه گردیده اند.

این گروه ها، نمونه های کامل از گروه های تروریستی بوده که جز کشتن، نابود کردن و تصفیه نژادی و قومی، هیچ رواداری و تساهلی را نمی شناسد. خوی درندگی و جنون خون خواهی، رشته و بافته شخصیت و هویت آنان بوده و جنایت و قصاوت، مرام و برنامه همیشگی آنان. متأسفانه اقلیت قومی هزاره در افغانستان و پاکستان بزرگترین قربانیان این گروه ها و اندیشه های تکفیری و تروریستی بوده است. علی رغم کشتار پیوسته و دشمنی همیشگی این گروه ها در برابر هزاره ها، تاکنون دولت پاکستان و نهادهای دفاع از حقوق بشر در برابر این گروه ها اقدام جدی نکرده است.  

کشتار سیستماتیک هزاره ها در شهر کویته پاکستان، مصداق کاملی از نسل کشی و جنایت علیه بشریت می باشد. ژینوسایدی است که در قرن بیست و یک و در پیش چشم سازمان ملل و نهاد های دفاع از حقوق بشر اتفاق می افتد. این جنایات، تنها فاجعه انسانی و رویداد های تروریستی صرف نیست؛ بلکه از کینه و جنون آن، نشانه های واضح از نسل کشی و تصفیه نژادی هزاره ها در کویته پاکستان به چشم می رسد. 

این کشتار ها فقط به منظور تصفیه نژادی شیعه ها در پاکستان از سوی گروه جنگهوی و سپاه صحابه سازماندهی و اجرا گردیده و در صورتیکه جلو آن گرفته نشود، بدون تردید رشته دراز و وحشتناک آن ادامه داشته و تکرار و تکرار خواهد شد. بنابراین سازمان ملل متحد و تمامی مجامع بین المللی بایستی براساس قطعنامه 1377 شورای امنیت، میثاق ها و کنوانسیون های جهانی حقوق بشر و تمامی الزامات بین المللی حقوق بشرجهانی، در برابر این جنایت ها اقدام نموده و به این رویدادها، به عنوان نسل کشی در پاکستان وارد اقدام شوند.

جای بسی تأسف است که این فجایع پیش روی چشمان دنیا به وقوع پیوسته و دول جهان و حتی دولت های اسلامی این اقدام را محکوم نکرده اند. در حالی که جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری در رسانه ها برای دفاع از حقوق بشر گلو پاره می کنند؛ اما در برابر کشتار هزاره ها در کویته پاکستان چشمان خود را بسته و مهر سکوت بر لب زده اند.