هادی
صادقی
ششم جوزا ماندگار شد. در این روز پس از هشت روز اعتصاب غذایی و مبارزه مدنی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل، هیاتی بلند پایه پاسخ مطلوب حکومت را برای دانشجویان معترض آورد. فاروق عبدالله رییس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل از سمتش برکنار و فیصل امین به دانشکده ای دیگر تبدیل گردید. دانشجویان پس از هشت روز اعتصاب غذایی، به اعتصابش پایان داد و دیگر حامیان این حرکت نیز پس از هشت روز تحصن صحنه را ترک گفتند. بدین ترتیب در ساعت های پایانی این روز، ششم جوزا ماندگار شد و برای همیشه در تاریخ مبارزات مدنی و جنبش دانشجویی افغانستان جاوید شد. این لحظات خجسته، انرژی مثبت را در کالبد زنگار گرفته و ملول تمام دانشجویان در سراسر کشور تزریق کرد و به همه فهماند که اولا دانشجویان می توانند منشا تحولات بزرگ درکشور باشد و دوما مبارزات مدنی و دموکراتیک بر خشونت، تعصب و انکار پیروز می شود.
حمایت گسترده مردم و حضور پرشور و صادقانه جامعه مدنی، رسانه ها، جامعه دانشگاهی و مجموعه های سیاسی از اقوام مختلف افغانستان از این حرکت، نشان داد که مردم افغانستان تشنه ی اصلاحات بوده و برای رسیدن به این امر مهم مصمم و صادقانه ایستادند. حکومت نیز با تصمیم معقول و پاسخ مطلوب، هرچند دیر وقت، نشان داد که هنوز هم اعتراض مدنی در افغانستان پژواکی داشته و نسبت به مطالبات مدنی مردم و دانشجویان بی اعتنا نیست.
ششم جوزا پایان اعتصاب غذایی و اعتراض مدنی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل است؛ اما در حقیقت این روز، بنیان گذاری جنبش دانشجویی در افغانستان است. باید این روز به عنوان روز دانشجو درج تقویم شود و تلاش شود این حرکت دانشجویی اصلاح گری و مبارزه با فساد گسترش پیدا کند. اعتصاب هشتاد دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل و به ثمر نشستن این حرکت، به دانشجویان مسئولیت و رسالت تاریخی و واقعی آنها در مبارزه با فساد و اصلاحات را گوش زد کرده و به آنها اعتماد به نفس، انگیزه و جسارت ایستادگی و مبارزه مدنی برای اصلاحات بخشید. اکنون دانشجویان به این رسالت تاریخی و اصولی خود واقف شده و می داند که برای مبارزه با فساد و ناکارآمدی در حکومت افغانستان مسئولیت تاریخی و اصولی دارد و باید برای آن بیایستد. از سوی دیگر آنها اعتماد به نفس پیدا کرده اند که از طریق شیوه های مسالمت امیز و دموکراتیک اعتراض می توانند به مطالبات مدنی خود دست یافته و منشا تحولات مهمی در کشور شود. مبارزه با تبعیض، فساد و ناکارآمدی در حکومت مسئولیت و وظیفه دانشجویان به عنوان قشر روشن و پویای جامعه بوده و اعتراض مدنی و دموکراتیک علیه نابسامانی ها و کجی ها، حق مدنی و شهروندی آنها می باشد. هیچ کسی نمی تواند این حق را نادیده بگیرد و هیچ کسی تنبلی، کوتاهی وبی خاصیتی آنها را در قبال مسئولیت های ملی و تاریخی شان نمی بخشند.
به یاد داشته باشیم که پیش از این دانشجویان در تحولات سیاسی کشور نقش مهمی بازی کرده است. آنها با اعتراض مدنی در برابر پارلمان کشور توانستند حکومت بی کفایت و مسئولیت نشناس وقت را به زیر کشند و پس از آن در دو برهه مهم تاریخی کشور در دگرگونی نظام های سیاسی نقش تعیین کننده ی را بازی کردند. اکنون نیز دانشجویان پوتانسیل ایجاد دگرگونی و تحول در کشور را داشته و در صورت هماهنگی، اراده و تلاش می توانند بر فساد، بی عدالتی و نابسامانی های موجود در کشور فائق آید.
بنابراین باید تمام دانشجویان کشور ششم جوزا را پاس داشته و این جنبش اعتراضی دانشجویی را که تازه شکل گرفته باید تداوم بخشید. باید این جنبش را از کابل در سراسر کشور و از فضای مجازی و رسانه ای به ساختار ها، متن جامعه و درون دانشگاه، کوچه و بازار کشاند. باید دانشجویان در سراسر کشور از همین امروز، این حرکت را به عنوان یک حرکت اصلاح گرانه در مبارزه با فساد و ناکارآمدی در حکومت افغانستان گسترش دهد. این امر نیازمند حمایت جدی جامعه مدنی، رسانه ها و تمام قشر دانشگاهی است. ایجاد جنبش دانشجویی در کشور ضرورت اکنون و رسالت تاریخی است. این جنبش باید گسترش یابد تا برای اصلاحات واقعی در کشور نقش آفریند و این جنبش باید شکل بگیرد تا به کالبد خفته ی دانشجویی روح تازه بدمد و برای نسل های آینده راه روشنی را ترسیم نماید.
این مطلب قبلا در روزنامه اطلاعات روز چاپ شده
.
ششم جوزا ماندگار شد. در این روز پس از هشت روز اعتصاب غذایی و مبارزه مدنی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل، هیاتی بلند پایه پاسخ مطلوب حکومت را برای دانشجویان معترض آورد. فاروق عبدالله رییس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل از سمتش برکنار و فیصل امین به دانشکده ای دیگر تبدیل گردید. دانشجویان پس از هشت روز اعتصاب غذایی، به اعتصابش پایان داد و دیگر حامیان این حرکت نیز پس از هشت روز تحصن صحنه را ترک گفتند. بدین ترتیب در ساعت های پایانی این روز، ششم جوزا ماندگار شد و برای همیشه در تاریخ مبارزات مدنی و جنبش دانشجویی افغانستان جاوید شد. این لحظات خجسته، انرژی مثبت را در کالبد زنگار گرفته و ملول تمام دانشجویان در سراسر کشور تزریق کرد و به همه فهماند که اولا دانشجویان می توانند منشا تحولات بزرگ درکشور باشد و دوما مبارزات مدنی و دموکراتیک بر خشونت، تعصب و انکار پیروز می شود.
حمایت گسترده مردم و حضور پرشور و صادقانه جامعه مدنی، رسانه ها، جامعه دانشگاهی و مجموعه های سیاسی از اقوام مختلف افغانستان از این حرکت، نشان داد که مردم افغانستان تشنه ی اصلاحات بوده و برای رسیدن به این امر مهم مصمم و صادقانه ایستادند. حکومت نیز با تصمیم معقول و پاسخ مطلوب، هرچند دیر وقت، نشان داد که هنوز هم اعتراض مدنی در افغانستان پژواکی داشته و نسبت به مطالبات مدنی مردم و دانشجویان بی اعتنا نیست.
ششم جوزا پایان اعتصاب غذایی و اعتراض مدنی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل است؛ اما در حقیقت این روز، بنیان گذاری جنبش دانشجویی در افغانستان است. باید این روز به عنوان روز دانشجو درج تقویم شود و تلاش شود این حرکت دانشجویی اصلاح گری و مبارزه با فساد گسترش پیدا کند. اعتصاب هشتاد دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل و به ثمر نشستن این حرکت، به دانشجویان مسئولیت و رسالت تاریخی و واقعی آنها در مبارزه با فساد و اصلاحات را گوش زد کرده و به آنها اعتماد به نفس، انگیزه و جسارت ایستادگی و مبارزه مدنی برای اصلاحات بخشید. اکنون دانشجویان به این رسالت تاریخی و اصولی خود واقف شده و می داند که برای مبارزه با فساد و ناکارآمدی در حکومت افغانستان مسئولیت تاریخی و اصولی دارد و باید برای آن بیایستد. از سوی دیگر آنها اعتماد به نفس پیدا کرده اند که از طریق شیوه های مسالمت امیز و دموکراتیک اعتراض می توانند به مطالبات مدنی خود دست یافته و منشا تحولات مهمی در کشور شود. مبارزه با تبعیض، فساد و ناکارآمدی در حکومت مسئولیت و وظیفه دانشجویان به عنوان قشر روشن و پویای جامعه بوده و اعتراض مدنی و دموکراتیک علیه نابسامانی ها و کجی ها، حق مدنی و شهروندی آنها می باشد. هیچ کسی نمی تواند این حق را نادیده بگیرد و هیچ کسی تنبلی، کوتاهی وبی خاصیتی آنها را در قبال مسئولیت های ملی و تاریخی شان نمی بخشند.
به یاد داشته باشیم که پیش از این دانشجویان در تحولات سیاسی کشور نقش مهمی بازی کرده است. آنها با اعتراض مدنی در برابر پارلمان کشور توانستند حکومت بی کفایت و مسئولیت نشناس وقت را به زیر کشند و پس از آن در دو برهه مهم تاریخی کشور در دگرگونی نظام های سیاسی نقش تعیین کننده ی را بازی کردند. اکنون نیز دانشجویان پوتانسیل ایجاد دگرگونی و تحول در کشور را داشته و در صورت هماهنگی، اراده و تلاش می توانند بر فساد، بی عدالتی و نابسامانی های موجود در کشور فائق آید.
بنابراین باید تمام دانشجویان کشور ششم جوزا را پاس داشته و این جنبش اعتراضی دانشجویی را که تازه شکل گرفته باید تداوم بخشید. باید این جنبش را از کابل در سراسر کشور و از فضای مجازی و رسانه ای به ساختار ها، متن جامعه و درون دانشگاه، کوچه و بازار کشاند. باید دانشجویان در سراسر کشور از همین امروز، این حرکت را به عنوان یک حرکت اصلاح گرانه در مبارزه با فساد و ناکارآمدی در حکومت افغانستان گسترش دهد. این امر نیازمند حمایت جدی جامعه مدنی، رسانه ها و تمام قشر دانشگاهی است. ایجاد جنبش دانشجویی در کشور ضرورت اکنون و رسالت تاریخی است. این جنبش باید گسترش یابد تا برای اصلاحات واقعی در کشور نقش آفریند و این جنبش باید شکل بگیرد تا به کالبد خفته ی دانشجویی روح تازه بدمد و برای نسل های آینده راه روشنی را ترسیم نماید.
این مطلب قبلا در روزنامه اطلاعات روز چاپ شده
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر