توقف فعالیت های صلیب سرخ، تعلیق زندگی بازماندگان جنگ

هادی صادقی

کمیته بین المللی صلیب سرخ، تمام فعالیت هایش را در افغانستان به شکل موقت متوقف کرده است. این تصمیم پس از حمله هفته گذشته گروهی از مهاجمان مسلح بر دفتر ساحوی این ولایت در شهر جلال آباد از سوی دفتر مرکزی این اداه گرفته شده است که منجر به کشته شدن یک محافظ و مجروح شدن سه کارمند به شمول رییس این دفتر شد. این خبر برای مردم افغانستان ناگوار است؛ صلیب سرخ، یار و یاور دلسوز مردم افغانستان در بد ترین شرایط بوده است. این نهاد در طول سه دهه بی ثباتی، جنگ و ویرانی، پناه مطمئنی برای مردم بی پناه افغانستان بوده که با چتر حمایتی وسیع آن صدها هزار تن در گیر و دار جنگ و فرار از معرکه کشتار و ویرانی نجات یافته، میلیون ها تن دیگراز حمایت های اساسی آن برخوردار شده و ده ها هزار معلول و مجروح با برنامه های توانبخشی این دوباره به زندگی برگشته اند. این نهاد در سخت ترین شرایط جنگی و هرج و مرج مردم افغانستان را تنها نگذاشته و مدام با حمایت های بی دریغ بشردوستانه و با خدمات حیاتی و اولویه اش در کنار مردم بی پناه افغانستان حضور داشته است. کمیته بین المللی صلیب سرخ در یازده سال گذشته نیز، یکی از مهمترین سازمان های بین المللی فعال در افغانستان بوده که در بخش های مختلف خدمات ارزنده ای را به مردم افغانستان ارائه داده است. هم اکنون این نهاد در هفده ولایت دفتر داشته که 1800 کارمند داخلی و خارجی در آن کار می کنند. گفته می شود این نهاد تاکنون صدها میلیون دالر را در بخش های مختلف در افغانستان به مصرف رسانده است.
کمک به اسیران جنگی، عرضه خدمات توانبخشی به معلولان، خدمات صحی به قربانیان جنگ، توزیع مواد غذایی و غیر غذایی، کمک به بی جاشدگان داخلی، خدمات آبرسانی و کمک به معارف از فعالیت های این کمیته در افغانستان می باشند.
میلیون ها معلول، بیجاشده و بازمانده سه دهه جنگ های مرگبار عملا حیات و بقایش به کمک ها و خدمات صلیب سرخ و سایر نهادهای امدادی بشردوستانه وابسته می باشد. حکومت افغانستان خود هیچ توانی برای دست گیری و حمایت از میلیون ها معلول و بیجاشده بازماندگان جنگ نداشته و هیچ برنامه ای حمایتی مطمئن برای بقای آنها وجود ندارد. بنابراین با توقف و یا تعطیلی کمیته بین المللی صلیب سرخ در افغانستان، زندگی صدها هزار معلول و بازمانده جنگ که وابسته به کمک ها و برنامه های حمایتی و توان بخشی این نهاد ها می باشد نیز مختل و فلج خواهد شد.
کمیته بین المللی صلیب سرخ، موسسات ماین پاکی و سایر نهادهای امدادی بشردوستانه، به هیچ یک از طرف های منازعه رابطه نداشته و متعلق به تمام بشریت است. آنها نه برمبنای تعلق به یکی از طرف های درگیر، بلکه صرفا به منظور کمک به قربانیان جنگ فعالیت نموده و به افراد بازمانده جنگ، نه براساس تعلق آنها به یکی از طرفین، بلکه صرفا برمبنای انسانیت عرضه خدمات می نماید. بنابراین از نظر قانونی، اخلاقی و انسانی هریک از طرف های درگیر منازعه ملزم به حمایت از آنها می باشد.
حمله بر دفتر کمیته بین المللی صلیب سرخ، اقدام سازماندهی شده علیه این نهاد نیست؛ بلکه این حمله بخشی از وضعیت کلی کشور می باشد. تروریستان و گروه های دهشت افگن، به هیچ چیزی رحم نمی کند و برای دهشت افگنی و ایجاد رعب و وحشت به هیچ الزام انسانی، اخلاقی و اسلامی معتقد نیست. آنها بر مساجد، مکاتب، مکان های عمومی، تاسیسات دولتی و خارجی و هر مکانی که برایش میسر باشد، حمله می نماید، هرکسی را می کشد و در این میان دفتر کمیته بین المللی صلیب سرخ نیز مستثنا نیست. بنابراین نباید کمیته بین المللی صلیب سرخ این عمل تروریستان را اقدام مشخص و هدفمند علیه خود تلقی کرده و براساس آن فعالیت های خود را متوقف نماید. بنابراین توقف فعالیت های این نهاد در شرایط کنونی موجه نبوده و باید وابستگی زندگی صدها هزار معلول و بازمانده جنگ به کمک های این نهاد در نظر گرفته شود. هیچ کسی، به شمول طالبان و دولت افغانستان به هیچ وجه خواهان توقف فعالیت های بشردوستانه صلیب سرخ در کشور نیست و حکومت نیز به مسئولیت خود در قبال حفاظت از امنیت این نهاد واقف اند؛ اما تامین امنیت دایمی و جلوگیری از هرگونه حملات مسلحانه از توانش خارج می باشد.
از چندی بدینسو حملات علیه دفاتر و مامورین سازمان های امدادی بین المللی در افغانستان افزایش یافته و این امر نگرانی های جدی ای در مورد احتمال کاهش یا توقف فعالیت های آنها در افغانستان خلق کرده است. در صورتیکه دولت امنیت این نهادها را تامین نکند، احتمال رفتن و یا کاهش فعالیت های نهادهای کمک کننده بین المللی در کشور زیاد است. بنابراین حکومت باید این مسئله را درک کرده و اجازه ندهد سازمان های کمک کننده خارجی در افغانستان دلسرد شوند.

این مطلب قبلا در روزنامه اطلاعات روز نشر شده